• به نام ایزد یکتا
شرکت ساغر

فهرست

تبلیغات متنی

موضوعات انجمن

تبلیغات

پرتال اخبار دانشگاهی

پرتال اخبار دانشگاهی

آخرین مقالات

گزارش روز

اخبار پزشکی سلامت

داروهای گیاهی

آگهی استخدامی سال 90

اخبار دانشگاهی

پیشخوان روزنامه ها

شعار سازمانی

تجارت پایدار و موفق نتیجه به خدمت گرفتن علم و تجارت در کنار هم است  

قیمت روز ارز

اخبار اقتصادی.

آب و هوا

عکس روز

ورود

نام کاربری

گذرواژه



آیا هنوز عضو نشده اید؟
برای ثبت نام اینجا را کلیک کنید.

آیا گذرواژه خود را فراموش کرده اید؟
برای درخواست یک گذرواژه جدید اینجا زا کلیک کنید.

کاربران آنلاین

-> مهمانان آنلاین: 2

-> اعضای آنلاین: 0

-> کل اعضا: 12,001
-> جدیدترین عضو: MichaelEl

آمار بازدید

جدیدترین اخبار پژوهش و سلامت

پربازدید ترین مطالب درمان های گیاهی

افزایش استرس افزایش ایمنی!

گزارش روز





تاثیر استرس بر سیستم ایمنی بدن


پژوهشی که توسط دانشمندان دانشگاه پزشکی استنفورد بر روی واکنش سلول های ایمنی و پاسخ این سلول ها در برابر استرس در کوتاه مدت انجام گرفت، به طور دقیق نشان داد که:
چگونه هورمون های تحریک شده در طول استرس کوتاه مدت می تواند منجر به تقویت بیشتر سیستم ایمنی بدن گردد.

نتایج آزمایشی که بر روی موش ها صورت گرفت:
شواهد بیشتری در رابطه با تقویت سیستم ایمنی بدن در زمان استرس نشان می دهد که نظریات قبلی درمورد ضعف سیستم ایمنی و ایجاد شرایط برابر برای مقابله در زمان استرس را کاملا رد می کند.
یافته های تحقیق با استفاده از یک بررسی دقیق بخوبی نشان می دهد که چگونه دسته ای از هورمون های سه گانه(نوراپی نفرین، اپی نفرین و کوریتکو استرون) بر شمار سلول های اصلی سیستم ایمنی تاثیر می گذارد. همچنین، نتایج تحقیق حاکی از این چشم انداز است که در آینده با ساخت واکسن و دستکاریِ سطح این گونه هورمون ها می توان روند بهبودی بیماران تحت جراحی و آسیب دیده را سرعت بخشید.
نویسنده اصلی مقاله، دکتر فردوس جبار، استاد روانپزشکی و علوم رفتاری و عضو اصلی نهاد مبارزه با عفونت و پیوند اعضا می گوید :
همیشه شنیده اید که استرس چیزی خوبی نیست! البته این موضوع در مورد استرس مزمن و طولانی مدت که هفته ها و ماه ها طول می کشد و تاثیرات مخربی بر سیستم ایمنی می گذارد صدق می کند اما با این وجود استرس کوتاه مدت که بدن برای مقابله با شرایط استرس زا تولید می کند و معمولا چند دقیقه یا چند ساعت به طول می انجامد، می تواند باعث تحریک و فعال شدن سیستم ایمنی بدن گردد و این واکنش چیز مفیدی برای بدن بشمار می رود.
سیستم ایمنی بدن بخشی حیاتی برای بهبود زخم ها، جلوگیری و مبارزه با عفونت به حساب می آید. زخم و عفونت هر دو از عوامل خطرآفرین در طول مبارزه سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن آنهاست.
نتایج این آزمایشات که با همکاری دو دانشگاه دیگر و در زمینه هورمون شناسی و تاثیر بر رفتار فردی انجام گرفت در تاریخ 2 تیر بصورت آنلان منتشرشد که نشان می دهد:
چگونه در موش های تحت آزمایش، استرس نسبتا کم باعث تحریک پذیری وانتقال سلول های اصلی سیستم ایمنی به داخل جریان خون می گردد و پس از آن، خود را به پوست و دیگر بافت های بدن می رساند.
به گفته دکتر جبار:
چنین انتقال و جابجاییِ گسترده در سلول های ایمنی بدن را می توان همانند بسیج نیروها در زمان بحران دانست.
قابل ذکر است که او و همکارانش پیش تر در تحقیق مشابه ای در رابطه با توزیع دوباره سلول های ایمنی و تجربه استرس کوتاه مدت پس از عمل جراحی، تسهیل روند بهبودی را پیش بینی کرده بودند.
در پژوهش جدید محققان توانستند نشان دهند که توزیع قابل توجه سلول های ایمنی در بدن توسط سه هورمون ترشح شده از غده های فوق کلیوی به مقدار متفاوت و در زمان های مختلف و در پاسخ به عوامل استرس زا انجام می گیرد.این هورمون در واقع نوعی فرمان مغز برای بسیج کل بدن در مقابله با عوامل خطرآفرین است.
دکتر جبار که سال ها آزمایشات مختلفی در زمینه تاثیر هورمون های استرس زا بر سیستم ایمنی انجام داده است همچنین اضافه می کند که:
این پاسخِ مقابله ای در زمان استرس، نوعی واکنش طبیعی برای کمک به بدن است نه از بین بردن آن.
تابستان سال پیش او بخاطر تحقیق و پیشبرد مطالعات جدید در این زمینه، موفق به دریافت جایزه پژوهش در حیطه هورمون شناسی و ارتباط آن با رفتار فردی شد.
یافته های این تحقیق، تصویری دقیق از چگونگی تاثیر ذهن بر فعالیت سیستم ایمنی بدن ارائه می دهد. برای مثال:
سیستم ایمنی بدن یک آهو قارد به درک خطرِ تهدید توسط حیوانات درنده مثل شیرنیست و این مغز جانور است که خطر را به او گوشزد می کند. چنین شرایطی به نفع هر دو جانور است، بخصوص زمانی که سلول های مسئول مبارزه با عفونت با تراکم بالا به سمت پوست وغشای مخاطی که در برابر عوامل عفونت زا آسیب پذیر ترهستند ارسال می شوند. در نتیجه کامل ترین واکنش و تعامل طبیعی بین شکار و شکارچی اتفاق می افتد که نمونه آن را می توان در مبارزه برای برتری طلبی و جفت گیری که باعث فعال شدن هورمون های استرس زا می شود، دید.
دکتر جبار در این زمینه می گوید:
از آنجایی که نمی شود سطح سیستم ایمنی بدن را برای همیشه فعال نگاه داشت؛ درنتیجه طبعیت با استفاده از مغز که توانا ترین عضو بدن برای کشف خطر بشمار می رود، پیام هشدار را با آزاد سازی هورمون های استرس زا به تمام بدن می فرستد. بدون چنین فرآیندی شیر قادر به شکار نیست و آهو هم موفق به فرار نمی شود.
هورمون های استرس زا نه تنها باعث افزایش انرژی در بدن حیوانان می شود، بلکه می تواند بر سرعت، چابکی و قدرت آنها نیز بیافزاید که این کار از طریق انتقال سلول های سیستم ایمنی بدنی در زمان وقوع خطر انجام می پذیرد.
چنین سازوکاری در بدن تمامی حیوانات رخ می دهد؛ به عنوان مثال:
چنین واکنشی زمانی که یک ماهی را از آب می گیرید کاملا قابل مشاهده است. در آزمایش دکتر جبار، موش های مورد مطالعه از طریق محدود ساختن تدریجی فضا ( با تهویه خوب) در یک محفظه شفاف پلاستیکی، تحت استرس نسبتا کمی قرار گرفتند و چندین بار در طول دو ساعت از آنها خون گرفته شد ومیزان سه هورمونِ نوراپی نفرین، اپی نفرین و کوریتکو استرون ( هورمون های معادل در بدن انسان) و همچنین چندین سلول دیگر در سیستم ایمنی مورد اندازه گیری قرار گرفت.
نتیجه این مشاهده تغییراتی بود که به طور دقیق در الگوی سطح هورمونی خون به همراه تحرکات سلول های ایمنی از طحال، مغزواستخوان و درنهایت ارگان های خط دفاعی بدن دیده می شد.
دکتر جبار می گوید:
برای اینکه نشان دهیم هورمون های خاصی مسئول تحرکات سلول های ایمنی هستند سه هورمون را به صورت جداگانه و با ترکیبات گوناگون در بدن موش هایی که غدد کلیوی آنها برداشته شده بود و قادر به ترشح هورمون های استرس زا نبودند آزمایش نمودیم.
با توجه به اینکه دانشمندان قبلا الگوی هورمون های استرس زا در موش های زندانی را بازسازی کرده بودند، موش های فاقد غدد فوق کلیوی هم تحرکات سلول های ایمنی از در خود نشان می دادند؛ درنتیجه چنین درمانی هیچ تاثیری در از بین بردن استرس نداشت.
الگوی کلی به این صورت است که نوراپی نفرین در مراحله اول تحرکات سلول های اصلی سیستم ایمنی که شامل مونوسیت ها، نتروفیل و لیمفوسیت ها ست، به داخل خون راه می یابد. پس از آن اپی نفرین باعث انتقال بیشتر مونوسیت ها و نتروفیل ها وارد جریان خون می شود، در حالی که لیمفوسیت را به منطقه اصلی نبرد یعنی پوست می فرستد و درنهایت با آزادی سازی کورتیکو استرون، تمامی سلول های سیستم ایمنی به سمت منطقه نبرد اعزام می شوند.
تاثیر کلی چنین فرآیندی در بدن منجر به تقویت و آمادگی بیشتر سیستم ایمنی می گردد. درهمین زمینه، مقاله دیگری در سال2009 توسط دکتر جبار و همکارانش در ژورنال پزشکی جراحی مغز و استخوان منتشر شد که مطالعه به بهبودی پس از عمل جراحی از طریق تحریک سلول های سیستم ایمنی و تاثیر استرس ناشی از عمل جراحی می پرداخت؛
بیمارانی که استرس ناشی از عمل جراحی در آنها منجر به تحریک سیستم ایمنی همانند موش های تحت آزمایشات اخیر شده بودند، روند بهبودی سریع تری را نسبت به بیمارانی که فعالیت کمتری در سلول های ایمنی داشتند، نشان می دادند.
نتایج چنین پژوهشی می تواند منجر به استفاده از روش های نوین پزشکی مانند تجویز و یا تزریق داروهای تحریک کننده هورمون های استرس زا به میزان کم گردد تا با تحریک نمودن سیستم ایمنی بدن، آمادگی آن را به منظور عمل جراحی بهبود بخشد.
در پایان دکتر جبار یاد آور می شود که مطالعات بیشتری نیاز است تا قبل از بکار گیری روش های نوین بر روی انسان از عملی بودن آن مطمئن شویم. از شیوه های مطمئن دراین زمینه می توان کنترل میزان هورمون های استرس زا و مقدار توزیع سلول های سیستم ایمنی در طول عمل جراحی به منظور پیش بینی آسیب های ناشی از جراحی و یا درحین ایمن سازی برای اطمینان از تاثیر واکسن را ذکر نمود.
گفتنی است که هزینه مالی تحقیق توسط بنیاد های پزشکی مختلف و سازمان ملی سلامت تامین شد. بخش رفتارشناسی علمی و رواپزشکی دانشکده پزشکی را می توان به عنوان حامی اصلی این پژوهش معرفی کرد.


منـبـع:
(ScienceDaily (June 21, 2012
استرس، سیستم ایمنی، تنش

تبلیغات

زمان بارگزاری صفحه: 0.02 ثانیه
12,108,713 بار بازدید صورت گرفته است