تششعات اتمی تهدیدی برای جمعیت های انسانی به شمار می رود.
قرار گرفتن در معرض تابش های هسته ای منجر به افزایش میزان تولد مردان نسبت به زنان می گردد.
بر اساس یک مطالعه جدید توسط هاگن Scherb و کریستینا Voigt از هلمهولتز، یافته های این محققان نشان می دهد که پرتوهای حاصل از آزمایش بمب اتمی قبل از ازمایش بمب های اتمی تا زمان پیمان منع آزمایش های هسته ای در سال 1963 ، همچنین در حوادثی نظیر چرنوبیل ،و نیز انتشار مواد هسته ای در سویس و المان بر زندگی گروهی از مردمی که در نزدیکی این تاسیسات هسته ای در مدت طولانی ساکن گردیدند، اثر منفی بارزی در نسبت تولد (شانس جنسی) مرد به زن را دارد.
تششعات اتمی ناشی از فعالیت های هسته ای به عنوان عوامل جهش زا شناخته شده اند و احتمالا اثرات زیان باری در فرایند تولید مثلی در جامعه را سبب می شوند، این تصور می رود که این تششعات ممکن است باعث شود تعداد نوزادان پسر از والدین، نسبت به نوزادان دختر بیشتر شود.
Scherb و Voigt با نگاهی به اثرات دراز مدت تششعات اتمی بر خانواده ها و جمعیت های گوناگون، دریافتند که در اثر قرار گرفتن در معرض تابش های طولانی،تفاوت های طبیعی اشکارا در تعیین جنسیت به عنوان یک شاخص و ویژگی منحصر به فرد ژنتیکی به خوبی قابل مشاهده است و نتایج سوء ان در بارداری مادر و پدری که در معرض تششع قرار گرفته اند به وضوح مشخص است.
فعالیت این محققان در تعیین جنسیت در داده ها با در نظر گرفتن شرایط خاص به بررسی:

1. عواقب جوی جهانی آزمایش بمب اتمی در غرب اروپا و آمریکا
2. همچنین عواقب ناشی از حوادث هسته ای در سراسر اروپا
3. انتشار مواد رادیو اکتیو از تاسیسات هسته ای در سوئیس و آلمان

تمرکز یافت.
نتایج و تجزیه و تحلیل این بررسی ها وجود شکاف جنسیتی قابل توجهی
را در هر سه مورد نشان می دهد و بیانگر:
میزان تولد (میلادی) مرد نسبت به زن در اروپا و آمریکا بین 1964-1975 نسبت به قبل از ممنوعیت ازمایش های اتمی و بمب اتم در سال 1963 افزایش چشمگیری دارد که به احتمال زیاد ناشی از تششعات و ذرات رادیواکتیو پراکنده جوی در نتیجه آزمایش بمب اتمی است و این فرایند افزایش مردان نسبت به زنان یک جمعیت بزرگ را تحت شعاع خود قرار داده است.

افزایش جهشی قابل توجهی در شاخص تعیین جنسیتی(افزایش مرد نسبت به زن) در اروپا در سال 1987 پس از حادثه چرنوبیل وجود دارد ، در حالیکه در مقایسه با اثر مشابه انچه در ایالات متحده دیده می شد ،کمتر تحت تاثیر عواقب فاجعه بار قرار گرفته است.

در میان جمعیت هایی که در مجاورت تاسیسات هسته ای (در 35km یا 22 مایل) ساکن هستند،شاخص بارز تعیین جنسیت(افزایش مرد نسبت به زن)نیز به طور چشمگیری افزایش یافته است.
همچنین نشت در تاسیسات هسته ای در مرز آلمان و سوئیس که ازمایشگاه های اتمی مشترک در نزدیکی محل زندگی مردم قرار داشتند،نیز به نحو موثری در بروز افزایش جنسیت نوزادان پسر به دختر تاثیر گذار بودند.

عکسبرداری های مداوم و بررسی این یافته ها نشان می دهد دوز (میزان اشعه) و قرار گرفتن در معرض اشعه در شانس(تعیین)جنسیت نیز موثر است و هم میزان فرکانس اشعه و نیز مدت زمان قرار گرفتن در معرض اشه ،هر دو عامل، در تعیین جنسیت مرد به زن،تاثیر گذارند.
کاملا واضح است که این افزایش در مردان نسبت به زن در نتیجه کاهش فرکانس تششعات کاهش می یابد.
محققان تخمین می زنند که کسری از تولد و تعداد فرزندان مرده و یا دچار اختلال ناشی از تشعشعات اتمی به میلیون ها نفر در سراسر جهان می رسد.
Scherb و Voigt نتیجه گیری :
"نتایج ما در خصوص تششعات رادیو اکتیو به رد فرایند جنسیت تثبیت شده کمک می کند و بیانگر این نکته است که تششعات ناشی از اثرات ارثی را هنوز می شود در جمعیت های انسانی تشخیص داد و بر جنسیت اثر گذار است.
ما به یافته های صریح و شواهد دقیق مبنی بر افزایش اختلال در بستر ژنتیکی بشر توسط پرتو های مصنوعی اگاه شدیم.


نتایج این تحقیقات، در ژوئن یابی اسپرینگر از مجله ، علوم محیط زیست و آلودگی منتشر شده است.