زیتون
نام لاتین:Olea europaea
خانواده Oleaceae
شکل : درخت یا درختچه بزرگ
فصلی : همیشه سبز
برگ ها: دوک مانند به دو صورت باریک و تیز در بالا ، ضخیم و به رنگ خاکستری مایل به سبز در پایین، روی هم قرار می گیرند و طول برگها تقریبآ به 3 اینچ می رسد.
بخش ضخیم و سنگین تر برگ که به رنگ سفید در قسمت انتهایی برگ قرار دارد شکوفه زده و تبدیل به میوه می شود.
گل : زیر بغل برگ، خوشه هایی از گل های کوچک سفید خامه ای ؛ پدیدار شده و در بهار شکوفا می شوند،که عمومٱ آلرژی زا می باشد.
میوه زیتون:خوراکی،سبز رنگ و اندازه آن به 1.5 اینچ می رسد و از نوع شفت می باشد.
در اواخر تابستان میوه سبز به بلوغ رسیده و به رنگ سیاه در می آید.
ساقه ها/تنه :تنه ها قطور، خاکستری و برای قلمه زنی استفاده می شوند.
مقاومت:زیتون گیاهی سر سخت است و تا 15 درجه فارنهایت را تحمل می کند.
در نظر عموم :• درخت سمبولیک(نشان صلح)، • سایه ساز، • مظهر زیبایی بیان شده است.
نیازهای محیطی گیاه زیتون:
• قرار گرفتن در معرض نور:به صورت کامل در طول هفته
• آب :در فصل زمستان میزان مصرف آب برای پرورش زیتون پایین است و در در تابستان 1-2 بار در ماه نیازمند آب است
• خاک : عمیق و یکنواخت می باشد.
• تکثیر :از طریق قلمه گیاهی صورت می پذیرد.
زیتون و مصرف غذایی:
برای تزئین غذا ها و انواع سالاد استفاده از زیتون زیبایی خاصی را به غذا می دهد و این ماده غذایی فوق العاده ارزشمند، در اکثر سفره های منازل و رستوران ها یافت می شود.
زیتون سیاه:
زیتون سیاه به علت شرایط ویژه اقلیمی،خاصٌ کشورهای ایتالیا و اسپانیا است و در کشورهای دیگر فقط زیتون سبز پروش می یابد.
قیمت زیتون سیاه به علت زیبایی که دارد ، بیشتر از زیتون سبز است .
از انجا که قیمت زیتون سیاه به سبب واردات آن، گران می شود و مقرون به صرفه نیست،لذا با روشی خاص، زیتون سبز را به رنگ زیتون سیاه در می آورند.
در این روش زیتون سبز با استفاده از سولفات آهن به صورت سیاه رنگ در می آید.
به سبب سمٌیت ماده سولفات آهن، این روش فرآوری نه تنها بهداشتی نیست، بلکه فوق العاده مضٌر می باشد.
یکی از کشورهایی که به این روش زیتون سیاه را تولید میکند کشور ترکیه است.
لذا توصیه اکید می گردد: به منظور حفظ سلامتی خود و خانواده از خرید و مصرف زیتون سیاه در هر نوع بسته بندی خودداری نمایید.